DEHB, çocukluk çağının en yaygın nörogelişimsel bozukluklarından biridir. Genellikle ilk olarak çocuklukta teşhis edilir ve çoğunlukla yetişkinliğe kadar sürer. DEHB olan çocuklar dikkat etmekte, dürtüsel davranışları kontrol etmekte güçlük çekerler (sonucun ne olacağını düşünmeden hareket edebilir) veya aşırı aktif olabilirler.
Bazı belirti ve bulgular:
Çocukların zaman zaman odaklanmakta ve davranmakta güçlük çekmesi normaldir. Bununla birlikte, DEHB olan çocuklar sadece bu davranışlardan kurtulmazlar. Semptomlar devam eder, şiddetli olabilir ve okulda, evde veya arkadaş ortamında zorluklara neden olabilir.
DEHB olan bir çocuk şunları yapabilir:
- Çok hayal kurar - Unutkandır ya da çok şey kaybeder
- Sürekli hareketli ve kıpır kıpırdır
- Çok konuşur
- Dikkatsiz hatalar yapar veya gereksiz riskler alır
- Suç işlemeye ve zarar vermeye eğilimli olabilir
- Sıraya girmek gibi durumlarda uzun süre bekleyemez
- Başkalarıyla geçinebilmekte zorluk çeker
Bir çocuğa dikkat eksikliği / hiperaktivite bozukluğu (DEHB) teşhisi konduğunda, ebeveynler genellikle çocukları için hangi tedavinin doğru olduğu konusunda endişelenir. DEHB, doğru tedavi ile yönetilebilir. Pek çok tedavi seçeneği vardır ve en iyi neyin işe yarayacağı, çocuğa ve aileye bağlı olabilir. En iyi seçenekleri bulmak için, ebeveynlerin çocuklarının hayatına dahil olan diğer kişilerle- doktorlar, terapistler, öğretmenler, koçlar ve diğer aile üyeleri ile yakın iş birliği içinde çalışması önerilir.
DEHB için tedavi türleri şunları içerir:
DEHB olan çocuklar genellikle bir psikiyatrist, psikolog veya başka bir akıl sağlığı uzmanı tarafından sağlanabilecek davranış terapisi, sosyal beceri eğitimi, ebeveyn becerileri eğitimi ve danışmanlığından yararlanır. DEHB olan bazı çocukların anksiyete bozukluğu veya depresyon gibi başka psikolojik sorunları da olabilir. Bu durumlarda, danışmanlık hem DEHB'ye hem de bir arada var olan soruna yönelik olur.
Uygulanabilecek terapi örnekleri şunları içerir:
- Davranış terapisi: Öğretmenler ve ebeveynler, zor durumlarla başa çıkmak için belirteç ödül sistemleri ve zaman aşımları gibi davranış değiştiren stratejileri öğrenebilirler.
- Sosyal beceri eğitimi: Bu, çocukların uygun sosyal davranışları öğrenmesine yardımcı olabilir.
- Ebeveynlik becerileri eğitimi: Bu, ebeveynlerin çocuklarının davranışlarını anlamaları ve onlara rehberlik etmeleri için yollar geliştirmelerine yardımcı olabilir. - Psikoterapi: Bu, DEHB olan daha büyük çocukların kendilerini rahatsız eden konular hakkında konuşmalarına, olumsuz davranış kalıplarını keşfetmelerine ve semptomlarıyla başa çıkmanın yollarını öğrenmelerine olanak tanır.
- Aile Terapisi: Aile terapisi, ebeveynlerin ve kardeşlerin DEHB olan biriyle yaşamanın stresiyle başa çıkmasına yardımcı olabilir.